مقدمه:
شاید برای شمایی که تجربه ای در زبان انگلیسی نداشته اید و در کلاس هفتم تازه این تجربه را پیدا کردید؛ این قوانین پایه ای انگلیسی است.
اول شخص مفرد دوم شخص جمع
من=(I) ما=(we)
تو=(you) شما=(you)
او=(he.she.it) ان ها=(they)
شاید برای شما سوال باشد که چرا برای تو و شما کلمه (you) را به کار بردم. (you) دو معنی دارد. و باید ما در جمله این را بفهمیم. به مثال های زیر توجه کنید:
تو تنها هستی=(you are alone)
شما تنها هستید=(you are alone)
در اینجا هیچ نکته ای وجود ندارد که به کار ببندیم. فقط باید به خود جمله؛ جمله قبلی و بعدی توجه کرد.مثال:
شما دو نفر هستید. ولی با این حال تنها هستید.=(you are two person. however you are alone)
در اینجا(you) به معنای شما است.
فعل:
ما چند فعل داریم که همه انها در و دسته قرار می گیرند:
دسته اول=(is.are.am) دسته دوم=(do.does)
اصتلاحا به دسته اول(present continuous) می گویند
اصتلاحا به دسته دوم (present simple) می گویند
نکته ۱: دسته دوم فعل کمکی می باشد و جا هایی که نشود از دسته اول استفاده می شود.
نکته ۲: همیشه دسته اول همراه با (ing) می باشد که به فعل کمکی استفاده شده(verb)؛ جایگاه حال را می دهد.
نکته ۳: این فعل ها را به دو بازده زمانی و نقطه زمانی در گذشته هم دسته بندی می کنند که بعدا در مورد ان بیشتر صحبت می کنیم. توجه داشته باشید قانون ها در هر زمان فرق دارد.
نکته ۴: این فعل ها منفی هم دارند:
(is=is not=is'nt) و (are=are not=ar'nt) و (am=am not)
(do=do not=do'nt) و (does=does not=does'nt)
نکته ۵*: اصلی ترین نکته. هر کدام از این فعل ها برای شخص خاصی به کار می رود:
(am.is.are)
(I=am) و (he/she/it=is) و (we/you/they=are)
(do.does)
(he.she.it=does) و (I.you.we.they=do)
نکته ۵: همه این فعل ها و استفاده ی انها قانون هایی دارد که با اشنا شدن به انها به کار گیری فعل برایتان اسان می شود.
قوانین فعل و جایگاه ان در جمله های مثبت و منفی(negative.affirmative):
فرمول فعل(present continuous) می باشد=(subject+to be verb+ing)
فرمول فعل(present simple) می باشد=(subject+base form of verb)
(subject) چیست؟
(subject) همان اول شخص مفرد و دوم شخص جمع می با شد.
(to be verb) چیست؟
(to be) در خط زمانی حال همان (is.are.am) است و (verb) همان فعل کمکی است.نتیجه می گیریم که (to be verb) همان یعنی (is.are.am+verb)
(ing) چیست؟
(ing) به فعل کمکی ماهیت حال می دهد. که ما هر وقت در جمله (to be verb) داشته باشیم باید بعد از فعل کمکی ان را به کار ببریم. که فقط در اینجا در جمله (present continuous) به کار می رود.
(base form of verb) چیست؟
(base form of verb) همان فعل کمکی است؛ به صورت کامل؛ که فقط در اینجا برای جمله (present simple) به کار می رود.
(present continuous) مثال :(I am your friend) من دوست تو هستم
(You are not playing ping-pong) تو تنیس روی میز بازی می کنی
(He/She/It is going to cinema) او به سینما می رود
(present simple) مثال:(I do my homework) من مشق هایم را انجام دادم.(در اینجا دو تا فعل داریم. اولی (do) که پنهان است و دومی (do) که به عنوان فعل کمکی قبل از کلمه (homework) امده.)
(he does not go away) او دور شد.
جایگاه فعل در جملات سوالی بله و خیر(interrogative form):
در این جملات فعل اصلی به اول جمله منتقل می شود و بقیه اجزای جمله سر جای خود باقی می مانند. مثال:
جمله سوالی=(are you going to bed) ایا تو به رخت خواب رفتی؟ جمله اصلی=(you are going to bed)تو به رخت خواب رفتی.
جواب:(yes.I am-no.I am not)
جمله سوالی=(Does he write his homeworks)ایا او مشق هایش را نوشت؟ جمله سوالی=(he write his homeworks)او مشق هایش را نوشت.
جواب:(yes.he does-no.he does not)
نکته ۱: شما باید در این نوع جملات جواب را بنا بر فعلی که در جمله به کار رفته است تغییر دهید
نکته ۲:اگر در این نوع جملات کلمه (you) را به کار برده بود شما در جواب با توجه به فعل خواسته شده باید از (I) و فعلی که به دنیال ان است
استفاده کنید.
قوانین (present continuous):
۱=این برای چیزی به کار می رود که همین الات رخ داده باشد.
۲=این را برای اتفاقاتی که برنامه ریزی کردیم تا در اینده انجام دهیم استفاده می کنیم.
۳=این را برای توصیف یک تصویر به کار می بریم.
1=(We use this for something that happening now)
2=(We also use this for arrangement in the future)
3=(We use this yo discribe a photo)
قوانین (present simple):
۱=این را برای چیزی به کار می بریم که همیشه به مقدار مشخصی در زمان مشخصی به کار می بریم.
۲=این را برای بیان حقیقتی که همیشه صحیح است به کار می بریم.
۳=این را برای کلمات ساکن (believe.hate.like.love.need.know.prefer.want) استفاده می کنیم.
1=(We use this for something that always regular or never happens)
2=(We use this for fact that is always true)
3=((we use this for certain verb (state verb) e.g(believe.hate.like.love.need.know.prefer.want)
نکته:(certain verb) فعل های کمکی هستند که (ing) نمی گیرند. به هیچ عنوان.